เรื่องราวบางส่วนที่น้องวินำอนุญาติให้นำมาแบ่งปัน.เขียนโดยน้องวิค่ะ. "วิลดน้ำหนักมาตลอด พยายามเท่าไร ขึ้นๆ ลง ๆ กลัวมาก จะกลับไปหนัก ร้อยกว่าอีก หลายครั้งที่เครียดกับบางเรื่องในชีวิต
ทำให้วิกลับไปร่องน้ำเก่า ๆ ไม่เชื่อมั่นในตนเอง สงสั
ทำให้วิกลับไปร่องน้ำเก่า ๆ ไม่เชื่อมั่นในตนเอง สงสั
ย ลืมตนเองที่เคยทำได้ ลดน้ำหนักมันง่ายมาก กลับยาก จนน้ำหนักขึ้นไป 96 กก ชั่งตอนเย็นๆ
รู้สึกได้ว่า ตัวเองใกล้บ้า ไม่ไหว
แม่เข้าโรงพยาบาล เราดูแล แต่เป็นการดูแลที่ไม่มีคุณภาพ แม่พูดกระทบใจนิดหน่อยก็เอามาร้องไห้เป็นวันเป็ฯคืน ทั้งๆ ที่แม่ไม่ได้คิดอะไรเลย
เสียใจเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง
ปรึกษาพี่ คนหลายคน เห็นพี่รุ ประสพความสำเร็จในการลดน้ำหนัก เข้ามาปรึกษา และให้พี่เค้าเป็น ไลซ์ โค้ช เรื่องการลดน้ำหนักให้
ยังสงสัยอยู่ ถามพี่หลายคน เค้าบอกว่า เฮ้ย แกรู้อยู่แล้ว ทำไมต้องไปหาพี่รุ และทุกคนบอกให้ลองดู
วิไปทรานกับพี่เค้าครั้งแรก แบบสงสัยไม่มั่นใจ กลับมาอ่านบทความพี่เค้าทุกวันเช้าเย็น กินแหลก แหกค่าย หมูกระทะตอนเย็น แต่ออกกำลังกาย ทำงานบ้าน เล่นแบท เดิน ปั่นจักรยานวันละ 30 นาที
ระหว่างนั้นมีเรื่อง วิอยากออกไปกินหมูกระทะ แต่บอกแม่ว่าไปออกกำลังกาย แม่บอกว่า แม่มึนหัว วิต้องอยู่เป็นเพื่อน มันโกรธ ที่ทำไมแม่ต้องไม่สบาย ชั้นจะไปออกกำลังกายนะ น้ำตาไหล โกรธตัวเองที่น้ำตาไหลทำไมให้แม่เห็น เข้าไปร้องไห้ในห้องน้ำ ทำไมต้องทำอาการแบบนี้ ไม่ชอบอาการแบบนี้ของตัวเองเลย ชั้นอยากอยู่กับแม่อย่างมีคุณภาพ
พาแม่กลับไปบ้าน ออกมาข้างนอกบ้าน คุยกับพี่รุ สิ่งที่ได้ฟังคือ วิ หยุดบิ๊วตัวเอง ถ้าทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ น้องจะบ้าจริง ได้สติ คือ ไม่รู้ตัว ปกติ เวลาเครียดแล้วจะไปหาของกิน พอพี่รุเตือนสติมา มีวิธีที่ดีกว่านี้เวิร์คกว่านี้ ได้ยอมรับความจริงจากใจของตนเองว่า สาเหตุจริงๆ คืออะไร...........จริงกับตัวเองแล้วหลุด หลุดไปถึงขั้นที่ว่า ที่เราร้องไห้ โกรธตัวเอง เพราะเราไม่ชอบตัวเองที่ไม่มีคุณภาพเวลาอยู่กับแม่ กลัวแม่ทิ้ง แม่เองก็กลัวเราทิ้งเหมือนกัน อยากให้เราอยู่ใกล้ๆ พอเข้าใจว่า เฮ้ย มันไม่จริงหรอก แม่รักเรา เรารักแม่ ไม่ทิ้งกันแน่ ลเามปามไปถึงขั้นว่า กล้ามี เพื่อนผู้ชายคุยด้วย (วิไม่เคยมีแฟนเลย จนอายุจะ 30 สิ้นปีนี้ ใครมาจีบก็หนีเค้า คือ คิดไปเอง ว่าชั้นอ้วนอย่างนี้จะมีคนมาชอบได้เหรอ) กรี๊ดกร๊าด ชั้นมีแฟนได้ และอิหมูกระทะก็ไม่ได้ไปกิน
พบครั้งที่สอง ได้เข้าไปให้อภัยพ่อ ซึ่งวิไม่รู้ตัวเลย ว่าตัวเองน้อยใจพ่อ คิดว่าพ่อไม่รัก รักน้องมากกว่า ได้ไปทำความเข้าใจพ่อ
กลับมา พูดบทความที่พี่รุให้มา ทานเยอะเหมือนเดิม ออกกำลังกายอย่างมีความสุขทุกวัน พบกับพี่รุ ครั้งที่สาม ได้ไปรู้จักกับ โพรเทคทีพ เซล (วิสะกดภาษาอังกฤษไม่เป็น) พบผู้หยั่งรู้ในตนเอง อนุญาติให้ตนเองผอม สวย มีคนรักที่ดี รักวิอย่างไร้เงื่อนไข วิเป็นดวงตะวันมีพลัง ลดน้ำหนักครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย ประสพความสำเร็จ
พบกัน สามครั้งระยะเวลา 1 เดือน เมื่อเช้าวิชั่งกิโลน้ำหนักอยู่ที่ 89.1 กก ค่ะ ^^
พี่รุให้เทคนิคสปินความสุข ใครว่าอะไรก็สปินดีดทิ้งไป อาบน้ำสีทอง ปักหมุดเมื่อมีคนชม ซึ่งวิโดนชมเยอะมาก ปักหมุดมันทุกวัน ^^ รู้สึกได้เลยว่า ตนเองดีขึ้นจากภายใน พร้อมที่จะสวย ผอมเพรียว ดีขึ้นทุกวัน ดีขึ้นทุกทางค่ะ
เป็นกำลังใจให้เพื่อน ๆทุกคนที่ลดน้ำหนักนะคะ เชื่อมั่นในตนเองแล้วคุณสวย ผอมได้ค่ะ ^^. เพิ่มเติมนะคะพี่
คือ วิรู้สึกว่ามันคุ้มมาก ๆ ค่ะ กับการลดน้ำหนักแบบจิตใต้สำนึก ทำให้รู้จักตัวเองดีขึ้น ไม่เลือกทางที่ผิด คือ เครียดแล้วไปกิน เป็นบ้า หรือเจอเรื่องก็ร้องไห้ มีทางที่ดีกว่านั้น เป็นลูกสาวที่มีคุณภาพของพ่อแม่ ซึ่งเรื่องนี้ประเมินค่ามิได้ค่ะ ^^
ขอบคุณพี่รุค่ะ กอดดด "
รู้สึกได้ว่า ตัวเองใกล้บ้า ไม่ไหว
แม่เข้าโรงพยาบาล เราดูแล แต่เป็นการดูแลที่ไม่มีคุณภาพ แม่พูดกระทบใจนิดหน่อยก็เอามาร้องไห้เป็นวันเป็ฯคืน ทั้งๆ ที่แม่ไม่ได้คิดอะไรเลย
เสียใจเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง
ปรึกษาพี่ คนหลายคน เห็นพี่รุ ประสพความสำเร็จในการลดน้ำหนัก เข้ามาปรึกษา และให้พี่เค้าเป็น ไลซ์ โค้ช เรื่องการลดน้ำหนักให้
ยังสงสัยอยู่ ถามพี่หลายคน เค้าบอกว่า เฮ้ย แกรู้อยู่แล้ว ทำไมต้องไปหาพี่รุ และทุกคนบอกให้ลองดู
วิไปทรานกับพี่เค้าครั้งแรก แบบสงสัยไม่มั่นใจ กลับมาอ่านบทความพี่เค้าทุกวันเช้าเย็น กินแหลก แหกค่าย หมูกระทะตอนเย็น แต่ออกกำลังกาย ทำงานบ้าน เล่นแบท เดิน ปั่นจักรยานวันละ 30 นาที
ระหว่างนั้นมีเรื่อง วิอยากออกไปกินหมูกระทะ แต่บอกแม่ว่าไปออกกำลังกาย แม่บอกว่า แม่มึนหัว วิต้องอยู่เป็นเพื่อน มันโกรธ ที่ทำไมแม่ต้องไม่สบาย ชั้นจะไปออกกำลังกายนะ น้ำตาไหล โกรธตัวเองที่น้ำตาไหลทำไมให้แม่เห็น เข้าไปร้องไห้ในห้องน้ำ ทำไมต้องทำอาการแบบนี้ ไม่ชอบอาการแบบนี้ของตัวเองเลย ชั้นอยากอยู่กับแม่อย่างมีคุณภาพ
พาแม่กลับไปบ้าน ออกมาข้างนอกบ้าน คุยกับพี่รุ สิ่งที่ได้ฟังคือ วิ หยุดบิ๊วตัวเอง ถ้าทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ น้องจะบ้าจริง ได้สติ คือ ไม่รู้ตัว ปกติ เวลาเครียดแล้วจะไปหาของกิน พอพี่รุเตือนสติมา มีวิธีที่ดีกว่านี้เวิร์คกว่านี้ ได้ยอมรับความจริงจากใจของตนเองว่า สาเหตุจริงๆ คืออะไร...........จริงกับตัวเองแล้วหลุด หลุดไปถึงขั้นที่ว่า ที่เราร้องไห้ โกรธตัวเอง เพราะเราไม่ชอบตัวเองที่ไม่มีคุณภาพเวลาอยู่กับแม่ กลัวแม่ทิ้ง แม่เองก็กลัวเราทิ้งเหมือนกัน อยากให้เราอยู่ใกล้ๆ พอเข้าใจว่า เฮ้ย มันไม่จริงหรอก แม่รักเรา เรารักแม่ ไม่ทิ้งกันแน่ ลเามปามไปถึงขั้นว่า กล้ามี เพื่อนผู้ชายคุยด้วย (วิไม่เคยมีแฟนเลย จนอายุจะ 30 สิ้นปีนี้ ใครมาจีบก็หนีเค้า คือ คิดไปเอง ว่าชั้นอ้วนอย่างนี้จะมีคนมาชอบได้เหรอ) กรี๊ดกร๊าด ชั้นมีแฟนได้ และอิหมูกระทะก็ไม่ได้ไปกิน
พบครั้งที่สอง ได้เข้าไปให้อภัยพ่อ ซึ่งวิไม่รู้ตัวเลย ว่าตัวเองน้อยใจพ่อ คิดว่าพ่อไม่รัก รักน้องมากกว่า ได้ไปทำความเข้าใจพ่อ
กลับมา พูดบทความที่พี่รุให้มา ทานเยอะเหมือนเดิม ออกกำลังกายอย่างมีความสุขทุกวัน พบกับพี่รุ ครั้งที่สาม ได้ไปรู้จักกับ โพรเทคทีพ เซล (วิสะกดภาษาอังกฤษไม่เป็น) พบผู้หยั่งรู้ในตนเอง อนุญาติให้ตนเองผอม สวย มีคนรักที่ดี รักวิอย่างไร้เงื่อนไข วิเป็นดวงตะวันมีพลัง ลดน้ำหนักครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย ประสพความสำเร็จ
พบกัน สามครั้งระยะเวลา 1 เดือน เมื่อเช้าวิชั่งกิโลน้ำหนักอยู่ที่ 89.1 กก ค่ะ ^^
พี่รุให้เทคนิคสปินความสุข ใครว่าอะไรก็สปินดีดทิ้งไป อาบน้ำสีทอง ปักหมุดเมื่อมีคนชม ซึ่งวิโดนชมเยอะมาก ปักหมุดมันทุกวัน ^^ รู้สึกได้เลยว่า ตนเองดีขึ้นจากภายใน พร้อมที่จะสวย ผอมเพรียว ดีขึ้นทุกวัน ดีขึ้นทุกทางค่ะ
เป็นกำลังใจให้เพื่อน ๆทุกคนที่ลดน้ำหนักนะคะ เชื่อมั่นในตนเองแล้วคุณสวย ผอมได้ค่ะ ^^. เพิ่มเติมนะคะพี่
คือ วิรู้สึกว่ามันคุ้มมาก ๆ ค่ะ กับการลดน้ำหนักแบบจิตใต้สำนึก ทำให้รู้จักตัวเองดีขึ้น ไม่เลือกทางที่ผิด คือ เครียดแล้วไปกิน เป็นบ้า หรือเจอเรื่องก็ร้องไห้ มีทางที่ดีกว่านั้น เป็นลูกสาวที่มีคุณภาพของพ่อแม่ ซึ่งเรื่องนี้ประเมินค่ามิได้ค่ะ ^^
ขอบคุณพี่รุค่ะ กอดดด "
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น